Limburge natuur, zoals je hem nog nooit gezien hebt

Aan het eind van het Krijt leefden in zee reusachtige roofreptielen: de mosasauriërs. Uit de Maastrichtse krijtkalksteen kennen we de fossielen van vijf soorten mosasauriërs. 65 miljoen jaar geleden stierven ze allemaal uit, maar tot die tijd waren het de onbetwiste heersers van de zee.

De mosasaurus met de allergrootste bek, Prognathodon saturator, kennen we beter bij zijn Maastrichtse bijnaam “Bèr”. Het fossiel was zo groot dat het niet in het museum paste, en daarom heeft het 6000 kilo zware blok een eigen glazen huis in de museumtuin gekregen.

Een 14-jarig jochie uit het Brabantse Rijkevoort (bij Boxmeer), mocht op 18 april 2015 met zijn vader fossielen gaan zoeken in de toen nog actieve ENCI-groeve in Maastricht. Toen stuitte hij opeens op resten van een mosasauriërskelet! Dat klinkt toch als een gaaf jongensboek?

Op een vroege ochtend in september 2012 haalde ENCI-kraanmachinist Carlo Brauer nietsvermoedend de grote bak van zijn machine naar boven. De laagstaande zon deed een aantal tanden glinsteren - in een flits realiseerde hij zich dat dit wat bijzonders was.